Eg og min mor

 A Woman Under the Influence(1974)

Eg likte Gena Rowlands framføring av karakteren Mabel så mykje at eg føler eg har vore vitne til ein av tidenes beste prestasjon. Hennar ektemann Nick, spelt av Peter Falk er også eit fantastisk kunststykke. Deira samspel fungerer som ein vakker dans; for ein herlig duo.

Eit galen ekteskap i ein normal verden, eller så er det dei om er normale i ein galen verden. Der er noke utrulige mikrodetaljer i det dagligdagse rundt Mable som ho plukker opp og gir ein reaksjon til. Det er heilt unikt, om du legger merke til det.

Og kva er riktig oppførsel under sosiale settinger, der du enten må følge reglene i samfunnet eller være deg sjølv og bli sett på som ein freak.

Filmens handling er ganske enkelt om familien Longhetti, og det meste skjer i deira hus, og på Nicks arbeidsplass. Nick jobber døgnet rundt. Mable er husmor og bruker mykje tid på ungene. Enten så går hun gal, eller så har hun alltid vært det. Nick virka normal, men lenger ut i filmen viser det seg at han er ikkje heilt i vater sjølv.

Dysfunksjonell er eit stikkord. Men filmen i mine auge handler om det galne dagligdagse-livet, der vi jobber og jobber, ofrer oss sjølve, og prøver å late som om vi har det morsomt inn i mellom.

Den må rett og slett sjåast.